Magia teatru zaczyna się na widowni. Z tej strony kurtyny, w wygodnym fotelu, w oczekiwaniu na gong. Na czym polega? Dlaczego w dobie telewizji i Internetu teatry wciąż gromadzą pełne widownie, a po skończonym spektaklu aktorzy nagradzani są niekończącymi się oklaskami i owacjami na stojąco?

Odpowiedź leży w sercu teatru: na scenie, gdzie żywi ludzie mówią do widzów wprost, a widownia coraz częściej staje się „interaktywnym” współuczestnikiem rozgrywających się na żywo wydarzeń. Co więcej – scena nie jest już ograniczona architekturą – przenosi się na widownię, między widzów, z którymi aktorzy nawiązują coraz głębszą więź.

Spektakl zawsze dzieje się od nowa, bo nie ma dwóch takich samych widowni, tak jak nie ma dwóch identycznych spektakli. W teatrze bowiem odbywa się magiczna wymiana: aktor oddziałuje na widza, a widz na aktora. Opowiadana historia dzieje się na żywo, a opowiedzieć może teatr wszystko: o bogach i ludziach, o wolności i niewoli, o ludzkich namiętnościach i rezygnacji, o wzlotach i upadkach, o miłości i nienawiści, o życiu i śmierci, o wierze i niewierze, o nadziei i jej braku, o dobru i złu, o budowaniu i niszczeniu, o czynach szlachetnych i podłych, o radości i smutku…Teatr może opowiedzieć o wszystkim!

W teatrze widz staje się obserwatorem świata. Analizuje to, co widzi i słyszy, dzieli z aktorami emocje, śmieje się i płacze razem z nimi. Dzięki nim zaczyna rozumieć siebie i kształtuje w sobie empatię. Teatr poszerza horyzonty i rozwija wyobraźnię, oddziałuje na człowieka, zmieniając jego osobowość.

Teatr leczy. Pozwala rozwiązać konflikty, wyzbyć się zadawnionych urazów. Leczy z lęków, depresji, nieśmiałości, pozwala odnaleźć siebie, uczy nawiązywania zdrowych relacji międzyludzkich.

Teatr fascynuje od ponad dwóch tysięcy lat, dlatego doczekał się swojego święta. Międzynarodowy Dzień Teatru obchodzony jest od 1961 roku z inicjatywy Międzynarodowego Instytutu Teatralnego w 1961 r. Co roku w dniu tego święta wybitna osobowość świata teatru wygłasza orędzie dotyczące kondycji sztuki dramatycznej. Tłumaczy się je na ponad 20 języków, a transmitowane jest przez największe stacje radiowe i telewizyjne.

W Polsce z okazji tego święta przyznawana jest co roku Nagroda Sekcji Krytyków Teatralnych.