Jeszcze niespełna 50 lat temu gatunek ten był skrajnie zagrożony wyginięciem. Dziś, dzięki działalności m.in. organizacji WWF, panda wielka jest jedną z najlepiej odradzających się populacji – aktualnie ponad 1860 osobników tych niedźwiadków żyje na wolności.

Pierwsze programy na rzecz ochrony pand uruchomiono w drugiej połowie XX wieku. Jak podaje WWF, w 1970 roku na wolności żyło zaledwie 1000 osobników. Dzięki podjętym działaniom w ciągu 40 lat ich populacja wzrosła do 1860. Dziś pandy w Czerwonej Księdze zapisane są jako gatunek “narażony” na wyginięcie, nie zaś “gatunek zagrożony”. W ogrodach zoologicznych na świecie przebywa około 268 tych ssaków. Natomiast cała dzika populacja znajduje się na terenie 12 rezerwatów w prowincji Syczuan. "Udało się doprowadzić do tego, że liczebności pandy zaczęła powoli rosnąć – to wielki sukces. Jednak to wciąż za mało, aby uznać, że jest całkowicie bezpieczna. Rozległy niegdyś obszar występowania pandy został ograniczony do kilku odizolowanych od siebie masywów górskich. To oznacza niebezpieczeństwo niekorzystnych zmian genetycznych wśród niewielkich, nie kontaktujących się ze sobą populacji. Konieczna jest kontynuacja starań aby zwiększył się obszar dogodnego dla pandy siedliska, w którym znajdzie swój ulubiony pokarm – liście bambusa – oraz aby powstały korytarze ekologiczne łączące ze sobą poszczególne populacje pandy ."  – mów Przemysław Nawrocki, ekspert WWF Polska ds. gatunków zagranicznych.

Panda – ulubieniec wszystkich

Pandy są jednymi z najbardziej lubianych i popularnych zwierząt. Ich obecność w ogrodach zoologicznych gwarantuje ogromną ilość odwiedzających. Pandy znane są z zamiłowania do przytulania, jedzenia i spania. Spędzają ponad pół dnia na jedzeniu, żywią się głownie bambusem, którego pochłaniają aż 14 kg dziennie. Mogą osiągać długość 150 cm wzrostu i 150 kg wagi. Warunkiem przetrwania młodych pand, jest wczesna nauka wspinania po drzewach w obronie przed zagrożeniami, gdyż ich rodzice często zbyt skoncentrowani są na… jedzeniu. Na wolności pandy żyją od 15 - 20 lat. W ubiegłym roku w wieku 37 lat w Chinach umarła Basi – najstarsza z pand żyjących pod opieką człowieka.

Panda stała się przykładem do naśladowania przy działaniach podejmowanych w celu ochrony innych zagrożonych gatunków. Dla WWF sytuacja pand jest dowodem, że współpraca rządów państw, organizacji pozarządowych, naukowców oraz lokalnych społeczności ma sens i przynosi zamierzone efekty.

Po pandzie wielkiej coraz więcej uwagi poświęca się panterom śnieżnym (jedynie 4000 osobników w 12 krajach) oraz tygrysom (mniej niż 4000 przedstawicieli z 5 podgatunków). W minionym roku całkowicie wymarł m.in. nosorożec sumatrzański, ślimak hawajski, kowalik bahamski i żółw szanghajski.

Również w Polsce znajdują się zwierzęta, które potrzebują pomocy ze strony ludzi, aby uchronić je przed śmiercią gatunkową. WWF wymienia tutaj populacje sóweczki (mniej niż 1500 osobników), morświna (mniej niż 500), niedźwiedzia brunatnego (110), foki szarej (30 000 – 100 lat temu ich populacja liczyła 100 tys.), rysia (około 40) oraz wilka (ok. 2000).

Więcej informacji na stronie https://www.wwf.pl/