Historia kukurydzy ma ponad 10 tysięcy lat. Jej kolebką jest Meksyk - ojczyzna kuchni, w której kukurydza i czerwona fasola odgrywają istotną rolę. 19 stycznia obchodzimy Międzynarodowy Dzień Popcornu. 

Żółte ziarno służy do wyrobu mąki i kaszy kukurydzianej, płatków śniadaniowych, a nawet alkoholi, takich jak corn whisky. Na świecie kukurydza najchętniej spożywana jest w formie popcornu, który kojarzy się przede wszystkim z seansami w kinach. Dzięki wysokiej temperaturze, suche ziarna kukurydzy pęcznieją i przyjmują formę określaną „grzybkiem” lub „motylem”. Popcorn zawdzięcza swoją nazwę dźwiękowi, który towarzyszy wybuchowi ziaren.

W zależności od zawartości tłuszczu, kaloryczność popcornu jest bardzo różna – od 370 kcal aż do  ponad 500 kcal w 100 gramach, jeśli dodamy sól i karmel. Najzdrowsze wyjście to przygotowanie popcornu w beztłuszczowej maszynce i doprawienie go odrobiną soli lub przypraw, np. ziół prowansalskich lub czosnku. Wówczas ilość kalorii jest znacznie zredukowana, a krótki czas przygotowania pozwala w kilka minut cieszyć się bogatą w dobroczynne składniki przekąską. – mówi Michał Orłowski, szef kuchni, ekspert marki Royal Catering firmy expondo.

W Ameryce w XIX w. popcorn był podawany na śniadanie w formie „owsianki” czy „kaszki”, puddingów, ciast, a także jako dodatek do zup, sałatek i innych dań. Zmieszany z melasą był pierwowzorem słodkiej przekąski Cracker Jack. W USA w latach 80. XIX w. był popularną przekąską, a później stał się nieodłącznym elementem kin, a następnie seansów telewizyjnych w domu.

Jak podaje Wikipedia, popcorn „puchnie” najlepiej w temperaturze ok. 190 °C. Gdy temperatura wewnątrz ziarna osiągnie punkt wrzenia wody i przekroczy go, zawarte w bielmie białka i skrobia miękną, a woda zamienia się w parę, co dodatkowo zmiękcza skrobię. Para uwięziona w mikroporach skrobi wywiera coraz silniejsze ciśnienie na łupinę, aż ta pęka. Mikropory z parą gwałtownie rozszerzają się, powodując „puchnięcie” i wyrzucenie na zewnątrz ziarna białej, miękkiej masy skrobiowo-białkowej. Masa ochładzając się sztywnieje i staje się chrupiąca. Efekt ten jest zależny od szczelności naczynia w którym przeprowadza się proces. Szczelne naczynia, uniemożliwiające ucieczkę nagromadzonej pary, powodują że bielmo przyrządzanych w nich ziaren zatrzymuje więcej wilgoci, co sprawia że popcorn jest twardszy i mniej chrupiący.

Dla osób szukających innych ciekawostek o popcornie polecamy: https://zalajkowane.pl/10-ciekawostek-o-popcornie/

Smacznego:-)

Źródło: https://www.horecatrends.pl/trendy/119/19_stycznia_to_miedzynarodowy_dzien_popcornu,1241.html