Św. Stanisław ze Szczepanowa urodził się około 1030 roku. Święcenia kapłańskie przyjął w 1060 roku. Po śmierci biskupa Lamberta około 1070 roku został biskupem krakowskim. Okazał się gorliwym i bezkompromisowym pasterzem. Niestety, po kilku latach doszło do konfliktu między hierarchą a królem Bolesławem. Powód zatargu do dziś nie jest w pełni wyjaśniony. Większość uważa, że biskup wypominał monarsze jego niemoralne życia oraz ujął się za poddanymi prześladowanymi przez bezwzględnego i surowego władcę. Zatarg zakończył się tragicznie. Biskup krakowski został zabity przez króla 11 kwietnia 1079 roku w kościele św. Michała na Skałce w Krakowie. Ciało biskupa poćwiartowano. 10 lat po śmierci przeniesiono doczesne szczątki hierarchy na Wawel. Fakt ten przyczynił się do rozprzestrzeniania kultu biskupa Stanisława w Polsce. Po latach ciągłość i powszechność kultu legła u podstaw decyzji papieża o kanonizacji. 8 września 1253 roku papież Innocenty IV ogłosił świętym biskupa Stanisława w bazylice św. Franciszka w Asyżu. W Polsce fakt ten podano uroczyście do wiadomości 8 maja 1254 roku w Krakowie. Stąd liturgiczne wspomnienie św. Stanisława w Polsce przypada na 8 maja. Powszechnie uważa się, że kult św. Stanisława odegrał ogromną rolę w zjednoczeniu rozbitego na dzielnice państwa polskiego.
W 1595 roku papież Klemens VIII rozszerzył liturgiczną uroczystość św. Stanisława na cały Kościół. Papież Jan XXIII w 1963 roku ustanowił św. Stanisława - wraz ze św. Wojciechem i Najświętszą Maryją Panną Królową Polski - pierwszorzędnym patronem Polski. Jan Paweł II nazwał św. Stanisława „patronem chrześcijańskiego ładu moralnego”.
Ikonografia chrześcijańskiej przedstawia św. Stanisława zazwyczaj w stroju pontyfikalnym z pastorałem. Atrybutami biskupa są miecz i palma męczeńska. Czasami postać męczennika ukazywana jest z orłem - godłem Polski.
Zachęcamy do obejrzenia filmu o życiu św. Stanisławie ze Szczepanowa: